Miejski portal informacyjny:
Leżajsk, Grodzisko Dolne, Kuryłówka, Nowa Sarzyna

Okazją ku temu jest XXII jubileuszowy Międzynarodowy Festiwal Muzyki Organowej i Kameralnej.Historia festiwalu nie jest może zbyt długa, ale na pewno barwna.

O pełniejszym wykorzystaniu możliwości zabytkowych, leżajskich organów myślało wielu ludzi, zarówno leżajszczan, jak i znawców oraz miłośników muzyki organowej. Plany i marzenia zmaterializowały się w roku 1992, dzięki staraniom muzykologów Jacka Krysy i Piotra Jackowskiego. Pierwszy leżajski festiwal odbył się w tymże roku w ramach II Koncertów Organowych – Stalowa Wola.

Podobny charakter organizacyjny miał drugi festiwal w 1993r., a koncerty w bernardyńskiej bazylice odbywały się w piątkowe wieczory sierpnia i ostatni piątek lipca. Trzecia edycja festiwalu odbyła się w ramach VII Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Organowej i Kameralnej Radom-Orońsko 1994, a wykonawców festiwalowa publiczność mogła oklaskiwać w poniedziałkowe letnie wieczory. Zmiana patrona imprezy i włączenie jej do festiwalu radomskiego związana była z nawiązaniem współpracy ze znanym organistą reprezentującym Fundację im. Mikołaja z Radomia – Roberta Grudniem. Artysta ten, chętnie koncertując na leżajskich organach związał się z festiwalem na kilka najbliższych lat zostając jego dyrektorem w 1995 r. Stanowiska kierowników artystycznego i organizacyjnego zajmowali odpowiednio o. Wiktoryn Jacek Krysa oraz Piotr Jackowski.
Kolejnym festiwalom towarzyszyły recitale organizowane w pobliskich miastach: w Stalowej Woli, Mielcu, Sokołowie Małopolskim, Nisku oraz Kalwarii Zebrzydowskiej, przybliżając szerszej publiczności muzykę klasyczną. Od 1997 r. leżajski festiwal jest samodzielną imprezą wpisaną w kalendarz najważniejszych wydarzeń artystycznych w kraju. W roku 2002 nastąpiła zmiana na stanowisku dyrektora festiwalu. Miejsce Roberta Grudnia zajął wielokrotny gość festiwalu, profesor Akademii Muzycznej im. F. Chopina w Warszawie, a jednocześnie kierownik i profesor Katedry Organów Akademii w Krakowie, Józef Serafin. Profesor Serafin otwiera poczet znakomitych, światowej sławy muzyków biorących udział w koncertach festiwalowych, wśród których podziwiać mogliśmy Wiesława Ochmana, Edytę Geppert, Jerzego Maksymiuka, Konstantego Kulkę, Teresę Żylis-Gara, Chór Chłopięcy i Męski PFP „Poznańskie Słowiki” pod dyrekcją Stefana Stuligrosza, Orkiestrę Filharmonii Rzeszowskiej, Zespół Opery Lwowskiej, Orkiestrę Koncertową Wojska Polskiego im. S. Moniuszki i wielu innych. Zagranicznymi gośćmi festiwalu byli m.in. Yoshiko Hara, Georgij Agratina, Wolfgang Panhofer, Markus Linder, Robert Wallace, Tercja Pikardyjska, Orkiestra Symfoniczna Filharmonii w Tomsku.
Organizatorzy festiwalu z wielką starannością przygotowują corocznie program festiwalu dbając o jego wysoki poziom artystyczny. Zaproszenie tylu znakomitych muzyków nie byłoby możliwe gdyby nie wyjątkowość bazyliki z jej słynnymi barokowymi organami – bezcennym skarbem naszej narodowej kultury, miejsca festiwalowych koncertów oraz leżajskiego klasztoru oo. Bernardynów.

Historia klasztoru bernardyńskiego w Leżajsku sięga końca XVI stulecia, a powstanie bazyliki poprzedziły nadzwyczajne wydarzenia. W 1560 roku miejscowy młynarz Rychta ujrzał na jednym z leśnych pagórków Matkę Bożą. Nikt jedna nie dowierzał jego relacjom, podobnie jak nie uwierzono dzieciom, którym później w tym samym miejscu ukazywały się ruchome światła. W 1590 roku w tym samym lesie miało miejsce prywatne objawienie Matki Bożej piwowarowi z Leżajska Tomaszowi Michałkowi. Jego relacjom także nie dano wiary, co więcej stracił wolność, ale odzyskując ją oznaczył miejsce objawień krucyfiksem, przed którym mogli gromadzić się wierni. Sława miejsca, spotęgowana nieudanym podpaleniem krzyża z polecenia miejscowego proboszcza, szybko rozeszła się wśród ludzi. Niebawem powstała drewniana kapliczka, a w 1598 roku drewniany kościół, przy którym 10 lat później zamieszkali przybyli z Przeworska bernardyni. Obecną świątynię, trzynawową bazylikę zbudowano w latach 1618 – 1628, z fundacji Łukasza i Anny Opalińskich. Pracami budowlanymi kierował murator włoskiego pochodzenia Antonio Pellaccini.
Bazylika przeżywała wiele zawieruch dziejowych: inwazja Szwedów w czasie potopu, najazd wojsk węgierskich Jerzego II Rakoczego w 1657 roku, wydarzenia z 1917 roku. Pożogi wojenne nie unicestwiły tego znamienitego kompleksu. W odpowiedzi na prośby biskupów przemyskich, władz zakonnych oraz miejscowej ludności, papież Pius XI w 1928r. podniósł Kościół oo. Bernardynów w Leżajsku do godności Bazyliki Mniejszej.
Corocznie do leżajskiego sanktuarium przybywają tysiące pielgrzymów, aby modlić się przed cudownym obrazem Matki Bożej, podziwiając walory artystyczne tego zabytkowego kompleksu, wsłuchując się w brzmienie barokowych leżajskich organów.
Serdecznie zapraszamy wszystkich pątników, turystów, melomanów i miłośników sztuki do odwiedzenia naszego miasta, w którym znaleźć można także wiele innych pięknych miejsc. Przybywających przyjmiemy z serdecznością, staropolską gościnnością.

JB